زود انزالی و راه های درمان آن چیست؟

انزال زودرس یا زود انزالی به رسیدن انزال زودتر از زمان دلخواه در رابطه گفته می شود. انزال زودرس یک شکایت رایج جنسی است و به طور معمول گفته می شود از هر ۳ نفر ۱ نفر مدتی این مشکل را تجربه می کنند. این مشکل تا زمانی که به ندرت اتفاق بیفتد ، نگران کننده نیست. با این حال، در بعضی حالات ممکن است مشکل زود انزالی باشد. هر دو عامل روانشناختی و بیولوژیکی می توانند در این مسئله نقش داشته باشند. زود انزالی یک بیماری شایع و قابل درمان است. داروها ، مشاوره ها و روش های جنسی که انزال را به تأخیر می اندازند – یا ترکیبی از این موارد – می توانند به بهبود رابطه جنسی شما و همسرتان کمک کنند.

علائم

علامت اصلی زود انزالی عدم توانایی در تأخیر انزال بیش از یک دقیقه پس از دخول است. با این حال ، این مشکل ممکن است در همه موقعیت های جنسی ، حتی در هنگام خودارضایی رخ دهد.

نشانه های احتمالی زود انزالی عبارتند از:

-همیشه یا تقریباً همیشه در عرض یک دقیقه از نفوذ انزال داشته باشید

-قادر به تاخیر در انزال در حین رابطه نیستید.

-احساس پریشانی و ناامیدی کنید و در نتیجه از برقراری رابطه جلوگیری کنید

 

دسته بندی انزال زودرس:

بسیاری از مردان احساس می کنند که علائم انزال زودرس را دارند، اما این مردان ممکن است دارای زود انزالی متغیر طبیعی باشند که شامل دوره های انزال سریع و همچنین دوره های طبیعی است.

 

انزال زودرس را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

 

مادام العمر (اولیه):

انزال زودرس مادام العمر در تمام مدت یا تقریباً تمام اوقات در اوایل شروع رابطه جنسی شما رخ می دهد.

اکتسابی (ثانویه):

انزال زودرس اکتسابی پس از تجربه قبلی جنسی بدون مشکلات انزال ایجاد می شود.

 

 

 

علل انزال زودرس:

پزشکان می گویند انزال زودرس شامل تعامل پیچیده ای از عوامل روانی و بیولوژیکی است.

علل روانشناختی

عوامل روانشناختی که ممکن است نقش داشته باشند عبارتند از:

-تجارب اولیه جنسی

-سوء استفاده جنسی

-تصویر بد بدن

-افسردگی

-نگرانی از انزال زودرس

-احساسات گناهی که تمایل شما به عجله در برخوردهای جنسی را افزایش می دهد.

علل بیولوژیکی

تعدادی از عوامل بیولوژیکی ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشند ، از جمله:

سطح غیر طبیعی هورمون

سطح غیر طبیعی مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی

التهاب و عفونت پروستات یا مجرای ادرار

صفات ارثی

عوامل دیگری که می توانند نقش داشته باشند عبارتند از:

اختلال در نعوظ. مردانی که نگران نعوظ هستند ، ممکن است در انزال خود الگوی عجله ای را ایجاد کنند و در تغییر آن دچار مشکل شوند.

عوامل افزایش خطر زود انزالی

عوامل مختلفی می توانند خطر زود انزالی شما را افزایش دهند، از جمله:

اختلال در نعوظ: اگر گاهی اوقات یا به طور مداوم در حفظ نعوظ مشکل دارید ، ممکن است در معرض خطر افزایش انزال زودرس باشید. ترس از دست دادن نعوظ ممکن است باعث شود شما آگاهانه یا ناخودآگاه در برخوردهای جنسی عجله کنید.

فشار: فشارهای عاطفی یا ذهنی در هر زمینه از زندگی شما می تواند در انزال زودرس نقش داشته باشد و توانایی آرامش و تمرکز در هنگام برخوردهای جنسی را محدود کند.

 

 

عوارض انزال زودرس:

انزال زودرس می تواند در زندگی شخصی شما مشکلاتی ایجاد کند .برای مثال از عوازض شایع انزال زودرس، استرس در رابطه است. همچنین اگر انزال به صورت داخل رحمی رخ ندهد ، می تواند گاهی اوقات لقاح را برای زوجینی که قصد بچه دار شدن دارند ، دشوار کند.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم:

انزال زودرس یک مشکل شایع و قابل درمان است و درصورت درگیری با زود انزالی با مراجعه به پزشک می توانید آن را درمان کنید. همچنین شما می توانید محصول ارگژل را جهت بهبود و درمان زود انزالی از داروچی تهیه نمایید. این محصول کرم سیلدنافیل است که اثربخشی بسیار بیشتری از قرص دارد.

برای برخی از مردان ، مکالمه با پزشک ممکن است به کاهش نگرانی در مورد انزال زودرس کمک کند. به عنوان مثال، انزال زودرس گاه به گاه عادی است و میانگین زمان از شروع رابطه تا رسیدن به آن حدود ۵ دقیقه است.

تشخیص زود انزالی:

پزشک از شما در مورد زندگی جنسی و سابقه سلامتی شما سوال می کند و ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد. اگر هم دچار انزال زودرس هستید و هم در گرفتن یا حفظ نعوظ مشکل دارید، پزشک ممکن است آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون مردانه (تستوسترون) یا سایر آزمایشات را انجام دهد.

در برخی موارد ، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که به یک متخصص اورولوژی یا یک متخصص بهداشت روان که متخصص اختلالات جنسی است ، مراجعه کنید.

 

درمان زودانزالی:

گزینه های معمول درمانی برای انزال زودرس شامل تکنیک های رفتاری ، بی حسی موضعی ، داروها و مشاوره هستند. درمان رفتاری به همراه دارو درمانی ممکن است موثرترین دوره باشد.

 

تکنیک های رفتاری

در برخی موارد ، درمان انزال زودرس ممکن است شامل مراحل ساده ای مانند خودارضایی یک یا دو ساعت قبل از مقاربت باشد تا بتوانید انزال را در حین رابطه جنسی به تأخیر بیندازید. پزشک همچنین ممکن است توصیه کند از مقاربت برای مدتی پرهیز کرده و روی انواع دیگر بازی های جنسی تمرکز کنید تا فشار از برخوردهای جنسی شما برداشته شود.

 

تمرینات کف لگن

تقویت عضلات کف لگن می تواند توانایی شما را در به تأخیر انداختن انزال افزایش دهد.برای انجام این تمارین عضلات مناسب را پیدا کنید. برای شناسایی عضلات کف لگن، ادرار را در میانه جریان متوقف کنید و یا عضلات را که مانع از انتقال گاز می شوند، سفت کنید. در این مانورها از عضلات کف لگن شما استفاده می شود. هنگامی که عضلات کف لگن خود را شناسایی کردید، می توانید تمرینات را در هر موقعیتی انجام دهید.

برای تمرین:

عضلات کف لگن خود را سفت کنید و آن ها را سه ثانیه منقبض نگه دارید و سپس به مدت سه ثانیه شل شوید. چند بار پشت سر هم امتحان کنید. هنگامی که ماهیچه های شما قوی می شوند ، سعی کنید تمرینات کگل را هنگام نشستن ، ایستادن یا راه رفتن انجام دهید.

برای بهترین نتیجه درمان ، فقط بر روی سفت شدن عضلات کف لگن خود تمرکز کنید و مراقب باشید عضلات شکم ، ران یا باسن خود را خم نکنید. از نگه داشتن نفس خودداری کنید. در عوض ، در حین تمرینات آزادانه نفس بکشید.

این کار را ۳ بار در روز تکرار کنید و هر دفعه حداقل سه ست ده باره را تکرار کنید.

 

تکنیک فشار مکث

پزشک شما ممکن است شما و همسرتان را در استفاده از روشی به نام تکنیک فشار مکث راهنمایی کند. این روش به شرح زیر عمل می کند:

زمانی که احساس نزدیک شدن به انزال را حس کردید از شریک خود بخواهید انتهای آلت تناسلی شما را در محلی که سر (گلان) به شافت می پیوندد فشار دهد و فشار را برای چند ثانیه حفظ کنید تا میل به انزال از بین برود و از وی بخواهید فرآیند فشار را در صورت لزوم تکرار کند.

با تکرار هر چند بار لازم ، می توانید بدون انزال به مرحله دخول برسید. بعد از برخی از جلسات تمرینی ، احساس دانستن چگونگی به تأخیر انداختن ممکن است به عادت تبدیل شود.

 

اگر روش فشار مکث باعث درد یا ناراحتی شود ، روش دیگر این است که قبل از انزال تحریک جنسی را متوقف کنید، صبر کنید تا سطح تحریک کاهش یابد و سپس دوباره شروع کنید. این رویکرد به عنوان تکنیک توقف شروع شناخته می شود.

 

منبع